‘বিহু মঞ্চ এখনত হিন্দী গীত পৰিবেশন’
এক খাপ নোখোৱা পৰিবেশ যেন লাগে। কিন্তু, একেখন বিহু মঞ্চত বিহু গীতেৰে বিহু নৃত্য
পৰিবেশন কৰা আৰু কোনো গায়ক/গায়িকাই গীতৰ শৰাই আগবঢ়োৱা দুটা সুকীয়া অনুষ্ঠান হৈ পৰে।
বিহু মঞ্চ এখনত (আন মঞ্চতো) অসমীয়া ভাষাৰ বা অসমৰ জনগোষ্ঠীয় ভাষাৰ বিহু গীতেৰে
বিহু নৃত্য পৰিবেশন কৰাৰ ক্ষেত্ৰত কাৰো কোনো আপত্তি নাথাকে। বহি:ৰাজ্যৰ ভাষাৰে
বিহু গীত (যেনে-হিন্দী ভাষাত বিহু গীতৰ সুৰেৰে) পৰিবেশন কৰিলে নিশ্চয় অসমক ভাল
পোৱা প্ৰতিজন ব্যক্তিয়ে আপত্তি নকৰাকৈ নাথাকিব। একেখন মঞ্চতে কোনো গায়ক/গায়িকাই
গীতৰ শৰাই আগবঢ়াবলৈ ধৰিলে মঞ্চখন নামতহে বিহু মঞ্চ হৈ থাকে। সেইদৰে উদ̢যাপন
সমিতিখনো নামতহে বিহু উদ̢যাপন
সমিতি হৈ থাকে। (অৱশ্যে, কোনো কোনো উদ̢যাপন
সমিতিয়ে মঞ্চৰ বেনাৰখন সলাই দিয়ে)। গোটেই পৰিবেশটো সংশ্লিষ্ট গায়ক/গায়িকা গৰাকীৰ
এখন সাংস্কৃতিক অনুষ্ঠানলৈ ৰূপান্তুৰিত হৈ যায়। সেইফালৰ পৰা চালে সংশ্লিষ্ট
গায়ক/গায়িকা গৰাকীয়ে ৰাইজৰ অনুৰোধ ৰক্ষা কৰি যিকোনো ভাষাৰে মাৰ্জিত গীত পৰিবেশন
কৰাৰ ক্ষেত্ৰত উদ̢যাপন সমিতিৰ বাধা
থাকিব নালাগে। সংগীতানুষ্ঠান চলি থকাৰ সময়ত ৰাইজৰ গীত উপভোগ কৰাৰ আগ্ৰহ আৰু উদ̢যাপন
সমিতিৰ সদস্যসকলৰ আগ্ৰহ একে নহ’বও পাৰে। এনে পৰিস্থিতিত বুদ্ধিমান (মদ̢গৰ্বীৰ
কথা বেলেগ) গায়ক/গায়িকাই নিশ্চয় ৰাইজৰ আগ্ৰহকে অগ্ৰাধিকাৰ দিব।
আচল কথাটো
হ’ল-ব্যতিক্ৰমক বাদ দিলে বিহুৰ সৈতে জড়িত আটাইবোৰ ব্যক্তি, সংগঠনে বৰ্তমান কম-বেছি
পৰিমানে বজাৰ ব্যৱস্থাৰ সৈতে সাঙোৰ খাই পৰিছে। বজাৰ ব্যৱস্থাত সংগঠন বা ৰাষ্ট্ৰৰ
বাধা-নিষেধৰ স্থান কম। অৰ্থাত, বজাৰ ব্যৱস্থাৰ আগ্ৰাসনৰ ফলত অসমৰ আঞ্চলিকতাবাদী
শিবিৰ দুৰ্বল হৈ পৰাৰ বাবে, আঞ্চলিকতাবাদৰ সুন্দৰ পৰিচয় বহন কৰা চেনেহৰ বিহুটিক
আৰু এতিয়া অসমৰ কেইজনমান ব্যক্তিৰ দ্বাৰা গঠিত বিহু উদ̢যাপন
সমিতিয়ে নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পৰা অৱস্থাত নাই। বিহু যিহেতু বজাৰ ব্যৱস্থাত সোমালেই,
গতিকে বজাৰ ব্যৱ্স্থাই ইয়াক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব। সুখৰ কথাটো হ’ল-বজাৰ ব্যৱস্থাত
উপভোক্তাৰ উপযুক্ত জ্ঞান আৰু ধাৰণাৰ অভাৱত যিকোনো পৰিস্থিতিয়ে আহিব পাৰে যদিও,
অৱশেষত সময়ৰ সৈতে খাপ খাব পৰা উপযুক্ত দ্ৰব্য আৰু সেৱাইহে দীৰ্ঘ সয়মৰ বাবে টিকি
থাকে। অসমৰ বাপতি-সাহোন বিহুটিও ইয়াৰ ব্যতিক্ৰম নহয়।
[প্ৰকাশিত, ‘নিয়মীয়া বাৰ্তা’, ২১ এপ্ৰিল ২০১৭]
